Roparun 2016
De 25ste editie van Roparun, de 8ste deelname van team83…
Het voorbije Pinksterweekend was traditioneel opnieuw Roparunweekend. De meteo-voorspelling was niet echt denderend maar zolang het droog zou blijven waren we al tevreden.
Zaterdagochtend zijn we om 7 uur met beide teams en de coördinatoren naar de startlocatie te Parijs vertrokken. Het cateringteam is enkele uren later vertrokken naar de eerste rustplaats.
Door een samenloop van omstandigheden (een verkeersongeval op een paar kilometer voor de startplaats en een iets té strakke timing…?) moesten we ons nog haasten om tijdig aan de start te komen. Maar het is gelukt.
Om 12.41 uur vertrok ons team A waarbij Peter Uyttersprot als eerste loper de spits mocht afbijten. Het was droog weer – zelfs de zon kwam af en toe te voorschijn – maar met een soms vrij strakke en frisse noordenwind.
Ons team B zorgde voor een vlekkeloze aflossing en zo gingen we vervolgens de eerste nacht in. Alles verliep zoals gepland maar het was berekoud. De aanhoudende frisse tegenwind zorgde meermaals voor rillende Roparunners. Gelukkig waren catering- en verzorgingsteam steeds paraat om de innerlijke mens te versterken en de stramme spieren los te maken.
We bleven vrij goed op schema en zondag zijn we kort voor de middag in Quiévrain de frans-belgische grens gepasseerd.
Eens op Belgische grond begon het toch wat te kriebelen want we hadden leuke vooruitzichten : enthousiaste doortochten in Asse, Opwijk, Opstal, Dendermonde, Zele,… En deze plaatsen waren inderdaad fantastisch. Overal kregen we een warme ontvangst. In het OLV-ziekenhuis te Asse kregen we douchegelegenheid en deugddoende kiné. In Opstal kreeg ons team extra aandacht. In Dendermonde werden we op de tonen van het ‘Ros Beiaardlied’ als het ware als ‘helden’ ontvangen. Roparun-stad Zele liet eveneens het Ros Beiaard zingen wanneer we er passeerden. Bedankt iedereen om ons én alle Roparunners op die manier een steuntje in de rug te geven! Het geeft de teams nieuwe energie en volle goesting om door te zetten.
Na deze memorabele doortochten gingen we de tweede nacht in. Het was iets minder koud en gelukkig was de wind wat gaan liggen doch het was zeker geen ‘walk in the park’. Op karakter hebben onze lopers en fietsers de lange nachtelijke uren afgemaald en zijn we de belgisch-nederlandse grens overgegaan. Het was dan ook uitkijken naar die ‘gekke maar o zo enthousiaste Nederlanders’ die er steeds in slagen om in elk dorp een heus feest te organiseren.
Tegenslag was er echter ook want mechanische fietspech zorgde voor het uitvallen van ons oudste teamlid, Kamiel.
Maandagochtend hadden we het allemaal al wat moeilijker maar een lekker gezamelijk ontbijt met koffiekoeken zorgde voor nieuwe kracht. De zon scheen en Rotterdam kwam steeds dichter…
Maar onderweg kwamen donkere wolken opzetten en was het plots gedaan met de zonneschijn. Een korte maar vrij hevige regenbui zorgde er nog voor dat ons team A als ‘verzopen kiekens’ op de laatste wisselplaats aankwam. Gelukkig kon daar droge kledij aangetrokken worden en werd de laatste etappe van 35 kilometer door iedereen samen aangevat.
Om 14.49 uur werden we officieel afgeklokt in Rotterdam. Dan nog aanschuiven richting Coolsingel waar we onder een warme zon en een warm applaus van de vele toeschouwers de finish bereikten. We werden er, net zoals vorig jaar, opgewacht door enkele supporters én door Carine, de Dendermondse schepen van sport.
Na een verdiend glaasje cava en een lekkere croque-monsieur van ons catering-team, brachten uitgeruste chauffeurs (speciaal hiervoor naar Rotterdam gekomen) ons team en alle voertuigen veilig terug naar Dendermonde. Een hele welgemeende ‘dankjewel’!
Een impressie van onze deelname…
deel 1
deel 2
deel 3
deel 4
deel 5
We kunnen nu even afkicken maar binnenkort beginnen de voorbereidingen voor onze deelname aan editie 2017.
