Onze 12de deelname aan Roparun zit er op… Tijdens het voorbije pinksterweekend hebben we met een grotendeels vernieuwd en deels verjongd team deelgenomen aan Roparun. Dit jaar bleef Roparun jammer genoeg opnieuw beperkt tot Nederland en konden we dus niet in onze regio passeren. De voorbereiding voor onze deelname had heel wat voeten in de aarde want, na afzegging van heel wat ‘anciens’ moesten we op zoek naar nieuwe teamleden voor zowat alle functies : lopers, fietsers, chauffeurs, catering. Tevens dienden we volledig nieuwe rust- en wisselplaatsen te zoeken. Dat lukte allemaal maar het kostte heel wat uren werk en ettelijke mails.
Het was voor iedereen een grotendeels nieuw parcours waarbij keuze was tussen een noordelijke of zuidelijke route. Wij kozen voor de zuidelijke route aangezien deze vanaf Ossendrecht via de ‘oude’ route vanuit Parijs liep.
Last minute moesten we nog op zoek naar een loper aangezien onze teamcaptain Patrick noodgedwongen forfait moest geven. We moesten ook nog op zoek naar een nieuw teambusje én op zaterdag hadden we nog een tegenslag omdat Silke, één van onze kiné/verzorgers, ook nog uitviel.
Uiteindelijk raakten we, mét Erwin, onze last minute nieuwe loper, op tijd op de vliegbasis Twente waar de start van Roparun plaatsvond. Onder een warme stralende zon begon ons Roparun-avontuur. TeamA, bestaande uit de lopers Lotte, Tim, Niels en Andy en fietsers Joren en Alex, vertrok om 13.10 uur. Marcel en Mario, chauffeurs/begeleiders van het teambusje, repten zich naar de lokatie op het parcours waar we hen zouden ontmoeten. Na een kleine 60 kilometer was teamB aan de beurt. De lopers Ilse, Bert, Thierry en Erwin, de fietsers Christian en Matthias en de chauffeurs/begeleiders Paul en Nico mochten eveneens ongeveer 60 kilometer afleggen. Ondertussen waren onze coördinatoren Renaat en Luc, onze verzorger Bart en ons cateringteam bestaande uit Evi, Steven, Antoon en Marc ook al aardig in de weer op de eerste rustplaats.
We hebben het geluk gehad dat de eerste 3 rustplaatsen in bestaande gebouwen (2 voetbalclubs en een bedrijf) konden georganiseerd worden waar we toch sanitaire faciliteiten hadden en voldoende mogelijkheden voor onze catering.
De nachtelijke kilometers werden goed verteerd.
Op pinksterzondag gooiden de weergoden roet in het spreekwoordelijke eten en kregen beide teams een zondvloed aan regen te verwerken. Niet aangenaam, niets aan te doen… en er zijn ergere dingen in het leven. Wel jammer dat het slechte weer er ook voor zorgt dat er hier en daar duidelijk minder toeschouwers en minder randanimatie is.
De tweede nacht verliep ook vrij goed niettegenstaande de vermoeidheid toch meer en meer voelbaar werd. Roparunners weten maar al te goed dat het gebrek aan rust niet te onderschatten is.
Pinkstermaandag verliep aanvankelijk ook heel goed. Droog zonnig weer en allen samen onderweg naar Rotterdam. Hoe dichter Rotterdam kwam, hoe dreigender de wolken toch werden. Zou er dan toch weer nattigheid komen…? Voor één van onze lopers kwam de nattigheid niet van ‘boven’. Hij kwam ongelukkig ten val en dook kopje onder in een Hollandse sloot. Toch even schrikken maar, buiten een nat pak, gelukkig geen erge gevolgen. En de ‘ongelukkige’ toonde meteen uit welk goed Vlaams hout hij gesneden is want, na wat afdroog- en poetswerk, besliste hij direct om verder te lopen… Chapeau!
Aankomst en tijdregistratie in Rotterdam net voor de Erasmusbrug. We hebben het gehaald! Nog even ‘aanschuiven’ naar de Coolsingel. Het is ondertussen toch weer aan het regenen en hierdoor is er in Rotterdam ook duidelijk minder volk op de been. Het feit dat we ook vroeger dan gewoonlijk finishen kan er misschien ook iets mee te maken hebben. Op heel korte tijd kunnen we onder de finishboog door en hebben we even ons gloriemomentje. Even live whatsappen met onze onfortuinlijke teamcaptain Patrick die van in Dendermonde heel begrijpelijk emotioneel reageert maar hij ziet dat het goed is.
Nog snel een groepsfoto maken en dan de teamvoertuigen ophalen in Schiedam. Ondertussen tonen de weergoden nog maar eens dat ze daarboven precies water op overschot hebben waardoor we opnieuw kletsnat worden.
De terugkeer naar Dendermonde verloopt veilig en vlot dankzij enkele fitte chauffeurs die naar Rotterdam gekomen zijn. Bedankt Freddy, Raoul, Sam, Wesley, Kim.
Afwachten wat 2023 zal brengen… Opnieuw een Roparuneditie die start in Parijs? We hopen het alvast…
